การวินิจฉัย โรคไอกรน

[ButterBear]

 โรค ไอกรน เป็น  โรคที่เกิดจากแบคทีเรีย ที่  มักเกิดในเด็กเล็ก  แต่ก็สามารถ  แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน เชื้อที่เป็นสาเหตุ  คือ  เชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง ซึ่ง  ติดต่อผ่านการไอหรือจาม



 อาการที่สังเกตเห็นได้ในผู้ป่วย ไอกรน มักเริ่มต้นด้วย  อาการคล้ายหวัด  เช่น  ไอเล็กน้อย  แต่ จะรุนแรงขึ้นในระยะต่อมา  โดย  ไออย่างต่อเนื่อง  และ  มีเสียงหายใจดังวู๊ป  หลังจากการไอ ในกรณีรุนแรง  อาจ  นำไปสู่ปัญหาสุขภาพอื่น ๆ  เช่น  สมองอักเสบ



 การค้นหาสาเหตุของอาการ โรคไอกรน  มัก อาศัยการซักประวัติ  และ  การเพาะเชื้อแบคทีเรีย จาก  น้ำมูกผู้ป่วย   วิธีการดูแลผู้ป่วยไอกรน  ใช้ยากลุ่ม Macrolide  เพื่อ  หยุดการแพร่เชื้อ  และ  การดูแลในโรงพยาบาลในกรณีรุนแรง



 การหลีกเลี่ยงโรคไอกรน ทำได้โดยการฉีดวัคซีน  ซึ่ง  มีผลในการลดอัตราการระบาด วัคซีน ควรได้รับตามกำหนด  เช่น  พร้อมวัคซีนกระตุ้นในผู้ใหญ่ นอกจากนี้  การรักษาสุขอนามัย   ช่วยลดโอกาสติดเชื้อ



ไอกรน   อาจดูเหมือนไม่อันตราย  แต่  เสี่ยงต่อชีวิตในกรณีรุนแรง โดยเฉพาะใน  กลุ่มเสี่ยงที่อายุน้อย  ดังนั้น  การรักษาอย่างทันท่วงที   ช่วยลดการแพร่กระจายและความรุนแรงของโรคได้